VTV vrijwilliger Leo

Leo Helderman (68) – maatje van Berend sinds 5 jaar

Een jaar nadat Leo met pensioen ging, ging hij op zoek naar vrijwilligerswerk. Hij had veertig jaar lang full time als juridisch adviseur bij een bank gewerkt en had ineens zeeën van tijd. “Ik was 58, nog jong en gezond. Ik wilde mijn tijd graag aan iets nuttigs besteden. Met mijn kennis en ervaring had ik in een of ander bestuur van een vereniging kunnen gaan zitten, maar ik zocht iets persoonlijkers. Ik wilde gewoon direct contact met mensen.”

Leo heeft zich toen bij VTV aangemeld als maatje. Dat is een vrijwilliger die een-op-een gekoppeld is aan iemand die net wat extra aandacht en ondersteuning kan gebruiken. Een maatje gaat gezellig koffie drinken bij iemand, gaat op stap met een kind met een beperking of geeft juist extra positieve aandacht aan het broertje of zusje van dat kind. Bij een maatje staan respect, tijd en begrip centraal.

Uurtjes voor jezelf
Leo is het huidige maatje van de 70-jarige Berend* en hij ondersteunt daarmee Barbara*, Berends vrouw en mantelzorger. Berend heeft 24 uur per dag begeleiding of toezicht nodig. Hij heeft een hartaanval gehad en als gevolg daarvan een hersenbeschadiging. Daarbij heeft hij ook een licht autistische stoornis wat de zorg voor Barbara extra belastend maakt. Zij riep de hulp in van VTV.
Leo haalt Berend daarom elke dinsdagmiddag op voor een leuke middag. “Mantelzorg is echt zwaar en soms wil zij ook een middag voor zichzelf hebben met vriendinnen. Maar je durft die zorg natuurlijk alleen op een verantwoorde manier over te dragen. Je hebt pas echt tijd voor jezelf als je weet dat jouw man in veilige handen is. Ik haal Berend nu al vier jaar elke week voor een halve dag op. Zowel Berend als Barbara kijkt ernaar uit. En ik ook”, vertelt Leo.

Koffie drinken
Volgens Leo is Berend een man van vaste gewoontes. “Het liefst gaat hij elke week een kop koffie drinken bij Ikea en Intratuin. En dat doen we dan ook vaak. Soms probeer ik andere koffietentjes aan ons repertoire toe te voegen, en dat lukt ook af en toe. Vaker zie ik een bedenkelijk gezicht en rijden we naar Berends favoriete stekjes. Als het mooi weer is, maken we een wandeling of fietstocht. We praten over koetjes en kalfjes, de actualiteiten, de economie of over gebeurtenissen in de familie. Heel indringend is het niet, maar we vermaken ons. Het is gezellig.”
Leo merkt dat Berend ervan geniet en gaat zelf ook met een opgewekt gevoel naar huis. “Het is heel fijn om je nuttig te voelen en iets bij te dragen. Berend heeft een leuke middag, zijn vrouw heeft tijd voor zichzelf en mij geeft het vrijwilligerswerk structuur in mijn leven. Ik vul mijn tijd op een goede manier in. Het kost me niets, het is geen inspanning voor me. Het is voor mij een vast punt in de week dat mij regelmaat geeft. Als ik na zo’n middag naar huis ga, heb ik weer volop energie. Zo snijdt het mes aan drie kanten.”

Betrokken
Leo komt al vier jaar bij dit echtpaar. Berend en Barbara horen inmiddels bij zijn leven. “Ik voel me betrokken bij deze mensen. Er is in de loop der jaren een soort vriendschap ontstaan. Ze zijn een deel van mijn sociaal leven geworden. Ik hoor bij die van hen en zij bij die van mij. Ik ben een einzelgänger en ben niet iemand die je in de kroeg zult aantreffen. Dat directe contact met mensen doet mij goed.” Voor Leo is het belangrijk dat hij door zijn regelmatige aanwezigheid iets toevoegt aan hun leven. “Ze zijn aangewezen op mijn hulp en weten: Leo komt. Hij is er. Altijd. Elke week. Die zekerheid is heel belangrijk voor ze. Ik bel alleen af als ik op vakantie ga of ziek ben. Het is heel dankbaar wat je doet. Door een beetje van mijn tijd te schenken, voeg ik plezier toe aan het leven van anderen.”

*vanwege privacy gebruiken we een fictieve namen.

Ook maatje worden?